ﮔﺎه ﺳﺎﻫﺮ در ﺑﯿﺎن ﺗﺨﯿﻼت ﺧﻮد آﻧﻘﺪر وﺳﻮاس ﻧﺸﺎن میدﻫﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏترین ﻣﺴﺌﻠﻪ واﻗﻌﯽ را ﻧﯿﺰ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺗﺨﯿﻞ و ﺗﺼﻮﯾﺮ میﮐﻨﺪ. از اﯾﻦ ﻧﻈﺮ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﻌﺮﻫﺎی او ﮔﺎه ﺣﺎﻟﺘﯽ از ﺳﻮررﺋﺎﻟﯿﺴﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد میﮔﯿﺮد. ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺗﺨﯿﻞ و ﺗﺤﻠﯿﻞ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ در روﯾﺎی ﺷﺎﻋﺮ ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را در اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﺼﻤﻢ میﺳﺎزد. او از اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻪ ﺑﺎزآﻓﺮﯾﻨﯽ واﻗﻌﯿﺘﯽ دﯾﮕﺮ و ﻓﺮاﺗﺮ از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن و ﻫﺴﺘﯽ آن میﭘﺮدازد. در دﻧﯿﺎی ﻓﺮاواﻗﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ میﺧﻮاﻫﺪ ﺟﻬﺎن ﺧﻮد را ﺑﯿﺎﻓﺮﯾﻨﺪ و ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽاش را ﺑﺮ آن ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ. از اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ او راﻫﯽ ﺑﺎز میﮐﻨﺪ ﺑﺮای واﻗﻌﯿﺘﯽ و ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ دراندﯾﺸﻪ و ﺗﺼﻮراﺗﺶ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ. ﮔﻮﯾﯽ ﺷﺎﻋﺮ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺷﻌﺮ ﺑﻪ رواﯾﺖ آن ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺖ ﻣﮑﻔﯽ ﺑﺮای ﺑﺎزآﻓﺮﯾﻨﯽ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ و ﺟﻬﺎن ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ، ﺑﺮای ﻫ…
